Een onrustige krachtige storm raast over ons land. Langs alle wegen ziet Kris, zo vroeg in de donkere ochtend, stoere kinderen hard trappend zich een weg banen naar school. Enorme rugzakken nemen bezit van de ruggen van brugklassers. Sommige rugzakken zijn zo groot dat Kris niet eens ziet wie de fiets voortbeweegt. Mazzelaars hebben wind mee, maar de meesten, je snapt het al, wind tegen. Overal liggen afgebroken takken. Er vliegt een verdwaalde boodschappen tas tegen haar voorruit. Op haar telefoon krijgt ze een waarschuwing van de gemeente om de prullenbak van straat te halen, deze zou zich wellicht door de wind laten meevoeren naar een nog onbekende locatie.
Ze sluit haar voordeur en sleept de grote boodschappentassen naar haar keuken. Haar verwarde haar slingert ze in een handige beweging in een knot. Ze steekt een wierookstokje aan en vult haar ijskast. Voorzichtig zet ze een raam open, heerlijk vindt ze die frisse lucht in huis. Over een kleine 10 minuten gaan de deuren van haar winkel open. Ze moet zich haasten. Fiets of auto?
‘Goedemorgen mevrouw.’ Een schichtige blik valt haar kant op.
‘Kan ik iets voor u betekenen?’ De donkere oogopslag van de prachtige vrouw raakt Kris. In een handomdraai maakt Kris een groene shake terwijl de dame verdwaald door haar winkel wandelt.
‘Mag ik u deze aanbieden.’ Met een voorzichtige glimlach neemt ze de shake aan.
Er heerst rust en stilte. De spotify lijst heeft een passend nummer uitgekozen. Pak maar mijn hand, stel niet te veel vragen, je kunt niet als enige de wereld dragen, klinkt met gepast volume uit de boxen.
‘Dank je wel.’ In haar ogen biggelt een volle traan.
Ja, Kris pakt heel bewust vaak iemands hand. Ze tilt je op, geeft je aandacht, liefde en rust. Wanneer iemand donker ervaart laat zij het licht schijnen. Soms lukt het Kris, hoe menselijk is dat, even niet, dan is het pikzwart. Wie pakt haar hand in tijden van haar donkerte? Ze weet dat er velen zijn die liefde geven. Vol vertrouwen houdt ze in zo’n lastige situatie haar ogen open. Vandaag realiseert ze zich dat de storm een neutraliserende functie heeft. De storm woedt ook in de hoofden van mensen. Ze weet dat de storm weer zal gaan liggen en dat het licht wordt. Met dat kleine gebaar, die groene shake, kwam er licht in de ogen van de onbekende dame. Van wie pak jij vandaag de hand?
?